از قالی‌بافی در یک کارگاه قرضی تا صادرات فرش به اروپا/ منتظر کار دواتی نماندم
فاطمه سپهوند فارغ‌التحصیل رشته مدیریت صنعتی از دانشگاه ملی است که پس از اتمام درسش به جای اینکه منتظر بماند شغل دولتی پیدا کند مسیر بافندگی فرش را دنبال کرده، او امروز و پس از حدود ۱۰ سال نه تنها به کارش علاقه دارد، بلکه با سرمایه حدود ۳ میلیون تومان توانسته برای ۱۵ نفر به طور ثابت شغل ایجاد کند.
از قالی‌بافی در یک کارگاه قرضی تا صادرات فرش به اروپا/ منتظر کار دواتی نماندم
خبرگزاری فارسلرستان- نسرین صفربیرانوند، فاطمه سپهوند بافنده خرم‌‌آبادی که ۳۳ سال سن دارد با وجود مخالفت خانواده و اطرافیان فرش بافی را در یک کارگاه آموزشی یا می‌گیرد.
او که پس از راه‌اندازی کارگاه دوره طراحی فرش را در دانشگاه جامع علمی کاربردی نیز طی می‌کند، می‌گوید: دانشگاه جامع علمی کاربردی علاوه بر افزایش اطلاعات و تجربیات جدید در ایجاد انگیزه و معرفی ما نقش مهمی داشته است.
این بافنده جوان و باانگیزه می‌گوید: در مسیر بافت فرش با ناهمواری‌های زیادی مواجه شدم ، اما کوتاه نیامدم چون باور داشتم که خالق کرکیت من بودم، وقتی خودت چیزی را تولید می‌کنی مانند فرزندت دوستش داری.
با ابن بافنده فرش گفت‌وگوی کوتاهی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
چطور شد با وجود تحصیلات دانشگاهی، این مسیر را انتخاب کردید؟
اینکه من این مسیر را انتخاب کرده‌ام برای خودش داستانی دارد، من سال ۹۰ از دانشگاه ملی فارغ التحصیل شدم، مدتی تمام استخدامی‌ها را شرکت کردم اما نتوانستم شغلی پیدا کنم.
یکی از دوستان به من گفت که تا شغلی پیدا می‌کنی فرشبافی را دنبال کن، وقتی این موضوع را مطرح کردم خانواده به شدت مخالفت کرد، می‌گفتند این همه درس خوانده‌ی که بافنده بشوی.
اما چون دلم نمی‌خواست بیکار بنشینم به یک کارگاه آموزش فرش رفتم و شروع به بافندگی کردم.
قبل از اینکه سراغ کارگاه بروید، به فرشبافی علاقه داشتید؟
قبل از اینکه به کارگاه آموزش فرش بروم علاقه چندانی نداشتم هر چند مادرم در گذشته بافنده فرش بود، اما وقتی به کارگاه رفتم علاقه پیدا کردم و متوجه استعدادم در این حوزه شدم.
کارگاه را چه زمانی راه‌اندازی کردید؟
وقتی سراغ فرش بافی رفتم تازه تحصیلات را تمام کرده بودم و درآمدی نداشتم پول شهریه کارگاه را هم به زحمت تهیه می‌کردم ،پدرم هم که کمکی نکرد چون مخالف بود.
حتی برای خرید طرح اولیه گوشی خود را فروختم، فرش را تا نیمه یافته بودم که با دوستم تصمیم گرفتیم کارگاه بزنیم.
با چه قدر سرمایه شروع کردید؟
من با حدود ۳ میلیون تومان کار را شروع کردم، یا قرض و قوله کارگاه را راه‌اندازی کردیم.
چه حسی داشتید وقتی وارد این عرصه شدید؟
ببینید، بافت فرش سراسر عشق بود و زندگی، اینکه خالق محصولی بودی که مرگ ندارد حس شیرینی است.
در این مسیر خیلی اذیت شدم و ناهمواری‌های زیادی دیدم اما کوتاه نیامدم چون باور داشتم که خالق کرکیت من بودم.
وقتی چیزی را تولید می‌کنی مانند فرزندت دوستش داری.
چطور شد به فکر تحصیل در دانشگاه جامع علمی کاربردی افتادید؟
بعد از چند سال از فعالیتم در حوزه فرش سال ۹۵ یا ۹۶ بود که متوجه شدم رشته طراحی فرش در دانشگاه جامع علمی کاربردی وجود دارد این شد که ورود کردم.
تحصیلات آکادمیک چه تاثیری بر فعالیت شما داشت؟
علاوه بر اینکه اطلاعات زیادی را در حوزه طراحی کسب کردم و تجربیات جدید و متنوعی را به دست آوردم، دانشگاه نقش مهمی در معرفی ما که جوان بودیم و تازه شروع کرده بودیم داشت.
حضور ما در نمایشگاه‌های مختلف داخل و خارج استان انگیزه ما را برای ادامه کار دو چندان کرد، ما پای ثابت همه نمایشگاه‌ها بودیم.
نکته دیگر اینکه من چون کارم رو دوست داشتم وقتی با دنیای جدیدتری آشنا شدم دیدمان بازتر شد و متوجه با ارزش بودن فعالیتم شدم.
خوب یادم هست در یک نمایشگاه رییس دانشگاه جامع علمی کاربردی کشور سفارش ۴۰۰ تابلو فرش را به ما ارائه کرد که دلگرمی و انگیزه زیادی به ما داد.
از اینکه سراغ شغل دولتی نرفتید، پشیمان نیستید؟
خیر، همه چیز شغل دولتی نیست، بعضی وقت‌ها باید ریسک پذیر باشی و منتظر نمانی معجزه‌ی اتفاق بیفتد باید خودتان معجزه کنید.
من می‌توانستم خانه بمانم به این بهانه که کار دولتی نیست اما توجیه مناسبی نبود.
به هر حال هر مسیری سختی‌های خاص خودش را دارد هیچ کاری آسان نیست، اما اگر به کارت علاقه داشته باشی موفقیت در انتظار تو است.
تلاش و کوشش پشت بند شغل علاقه داشته باشی عشق به کار باعث موفقیت در هر شغلی می‌شود،
نکته دیگر در بازار آزاد به ویژه صنایع دستی می‌توانیم ایده داشته باشیم و به آنها پر و بال بدهیم.
کمی درباره کارتان توضیح می‌دهید؟
من سالانه به ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر آموزش می‌دهم که پس از پایان دوره و دریافت مدرک برای خودشان کسب و کاری راه می‌اندازند.
اکنون چند نفر ثابت برای شما کار می‌کنند؟
تا قبل از کرونا ۴۰ نفر برای ما به طور ثابت کار می‌کردند، اما کرونا به کسب و کارها آسیب وارد کرد، اکنون ۱۵ نفر به طور ثابت در کارگاه مشغول فعالیت هستند، تمام تلاشم را انجام می‌دهم تا به دوره قبل از کرونا برگردیم تا تعداد بیشتری را جذب کنیم.
تولید و بازار شما چطور است؟
تولید ما اکنون به سمت پیش فروش رفته است، حدود یک سال است قراردادی را با یک سری اشخاص منعقد کرده‌ایم و فرش‌های تمام ارگانیک یعنی فرش درشت بافت، تمام پشم با رنگرزی طبیعی را برای صادرات به کشورهای دیگر تولید می‌کنیم.
یعنی فرش‌های ارگانیک بازار دارید؟
بله، بازار خوبی دارد، این فرش‌ها برای اتاق کودک و افرادی که در بستر بیماری هستند بسیار مناسب است زیرا از زخم بستر جلوگیری می‌کند.
مواد اولیه این فرش را در استان تهیه می‌کنید؟
بله، نخ مورد را در استان تهیه می‌کنیم، رنگرزی هم که طبیعی است.
اولین درآمد را یادتان است؟
من اولین درآمدم از محل آموزش هنرجویان بود، چون زمانی که کارگاه را راه‌اندازی کردیم در حال بافت فرشی بودم که ارتباط زیادی با این فرش برقرار کرده بودم.
از درآمدتان راضی هستید؟
هر چند در شرایط کنونی و افزایش قیمت‌ها هزینه و در آمد با هم نمی‌خوانند، اما ما یک مجموعه هستیم سفره‌ی پهن شد کم و زیاد با هم کنار می‌آییم.
وقتی می‌گوییم فرش منظورمان فرش زیر پایی دست بافتی است که طرفداران خاص خودش را در دنیا از جمله آمریکا و کشورهای اروپایی دارد.
ما بافنده‌های خوبی داریم از طرفی طرح‌های لری در گذشته نمادی از فضای استان بوده است، اما متاسفانه امروز مسوولان به راحتی از کنار این موضوع می‌گذرند و طرح فرش لری دستخوش تغییرات شده است.
ما در حوزه فرش دستبافت حرف برای گفتن داریم البته اگر مسوولان پای کار باشند، زیرا فرش درگذشته یکی از محصولات درآمد زا بوده اما واقعیت این است که امروز نه تنها فرش لری بلکه فرش ایرانی وضع خوبی ندارد به گونه‌ی که افغانستان هم از ما جلو زده است.
سخن پایانی اگر دارید.
من با وجود مشکلات و ناهمواری‌ها نمی‌توانم بی خیال باشم و اگر کاری را شروع کردم سنگ‌ها و موانع باعث نمی‌شوند که من جا بزنم، اما ده سال است که در این حوزه فعالیت دارم اما بیمه نیستم در حالی که چند سال دیگر جسمم فرسوده می‌شود.
مشاهده پست مشابه : فناوری جدید مایکروسافت دوربین گوشی شما را به اسکنر سه بعدی تبدیل می‌کند
راهنمای لکهزدایی و خرید فرش از بافنده